e enjte, 8 shkurt 2024

Shpirtë në Purgatori që Vuajnë për Veshjen e Papërshtatshme

Mesazh për Valentinën Papagnan në Sydney, Australi më 21 janar 2024

Këtë mëngjes, Engjëlli ma morri të vizitoni disa shpirtra në Purgatori.

Sërish, Engjëlli ma morri te një pjesë e Purgatorit, ku takova dhe folë me shumë grupe të ndryshme grave të reja. Duke më thënë dhe duke më lutur t'i ndihmoj, ata thanë: “Valentina, a mund të na ndihmoni? A mund të luteni për ne?”

Unë u pyeta disa prej tyre: “Çfarë është arsyeja që jeni këtu? Çfarë keni bërë?”

Gratë u përgjigjën: “Ne vishnim rroba të modës dhe veshëm provokativisht — duke veshur fustane të shkurtra dhe veshje. Tani, ne jemi dënuar shumë për këtë. Ne nuk e dimë se i ofenduam Zotin aq shumë.”

Unë u tha atyre: “Moda është e keqe. Ajo nuk vjen nga Zoti.”

“Asnjëri nuk shkroi për këtë ose na t'i thotë. Ne menduam se ishte në rregull, dhe tani që jemi këtu, ne nuk mund të ndihmojmë veten tonë. Duhet të vuajmë,” ata thanë me zell.

Unë u tha atyre: “Una kam dërguar një mesazh se si duhet t'i veshim.”

Ata thanë: “Po, por jo në kishat dhe vendet e tjera. Asnjëri nuk e ka shkruajtur për njerëzit të lexojnë.”

Unë u tha atyre: “Zoti i ofendohet shumë kur shfaqen lëkurën, veçanërisht gra.”

Ata thanë: “Duam të jemi këtu për një kohë të gjatë. Tani na pendojmë.”

Unë u tha atyre: “Nënë e Bekuar më mëshohet gjithmonë dhe ma thotë t'i them njerëzve se duam të jenim të mbuleshëm — jo mbi gju, por poshtë gjoksit edhe më tepër, për të mbuluar lëkurën tonë dhe mos të ekspozojmë.”

“Është gjithashtu faj kishave, sepse ata nuk i mësojnë njerëzve si t'i veshin — disa njerëz veshen sikur shkojnë në plazh.”

Pas Engjëllit dhe imë të lëmë gra e reja, kaluam pranë një grupi tjeter shpirtra që na ishin duke parë. Ata po i tregoheshin me gishtin, dhe unë mund ta dëgjoj ata t'i thonë njerëzve: “Ajo është dama. Ajo është e parashikueshme.” Engjëlli dhe una u këmbyem syte dhe u bejmë një shenjë.

Këtë shpirtra më afruan dhe thanë: “Valentina, ti je e parashikueshme — a mund të luteni për ne?”

“Po, do t'i lutem,” u tha unë.

Na larguam këta shpirtra, dhe Engjëlli ma morri në një pjesë tjeter të Purgatorit, ku duhej të hyja në një ndërtesë të veçantë.

Sa herë që hynëm, unë u tha Engjëllit: “O Zoti im, nuk do ta dëshiroj t'i isha këtu.”

Ndërtesa ishte e madhe, shumë e rënë dhe e neglizhuar — një vend i frikshëm. Brenda kishte një korridor të madh me shumë dera. Dera, dera, dera kudo. Asnjëherë nuk kam parë aq shumë dera, të gjitha të lëshuara dhe të varura. Unë kalova përmes korridorit dhe u përpoqa t'i shohja çfarë ishte pas derave kur mund ta dëgjoj zhurmat e rëndë dhe të errëta si ulurje — zhurma të spirtërve të keqe. Shpirtrat e vuajtuar që janë burgosur këtu janë të gjithë burra.

Engjëlli u afrua tek unë dhe tha, “Jo! Mos hy në brendësi më tej. Nuk është për ty, dhe mos hap dyerrën!”

Mbas kësaj dite, gjatë Mesës së Shenjtë, i ofrova Zotit tonë të gjitha shpirtrat që e vizituam, veçanërisht ata që ishin burgosur në ndërtesë, duke i lënë te këmbët e Altarit të Shenjtë.

Thashë, “Zoti Jezu, mëshirë me shpirtrat që janë pas dyerveve të mbyllura.”

“Zoti Jezu,” thashë, “hapja të gjitha dyert.”

Zoti yne tha, “Shiko, ata ishin duke thirrur për mëshirën Time.”

Nuk mund ta harroja zhurmat që i dëgjova — si ulurje dhe vajtim. Asnjë nuk u lut për ta. Ishte aq e errët, deprimuese dhe e errët. Mua më mori disa ditë të kaloj këtë përvojë.

Ky vend i fundit që e vizitua në Purgatori ishte aq deprimues që isha shumë i gëzuar të kthehesh në dhomën time.

Burimi: ➥ valentina-sydneyseer.com.au